Góry w Czarnogórze

W północnej i wschodniej części Czarnogóry wznoszą się wysokie, często przekraczające 2 tys. m n.p.m. masywy Gór Dynarskich. Poprzecinane są one głębokimi kanionami, których głębokość przekracza niekiedy 1000 m.

Choć gdzieniegdzie wśród surowego krajobrazu przycupnęły małe wsie, to wciąż są to tereny rzadko zamieszkane, umożliwiające bezpośredni kontakt z naturą.
Do najwyższych masywów Czarnogóry zalicza się najbardziej popularny wśród turystów Durmitor, a ponadto Komovi, Prokletije i Bjelasica. Największe kaniony tworzą rzeki Morača, Piva i Tara.

Park Narodowy Durmitor
spaniały krajobraz masywu Durmitor został ukształtowny przez ruchy górotwórcze oraz potężne lodowce.

Durmitor to nie tylko potężne góry z widocznymi fałdowaniami ale również wąwozy, jeziora, groty oraz rozległe obsypne kwiatami łaki.

Największą atrakcją jest Jaskinia Lodowa 3 godz. drogi od granicy parku. Większości ludzi przyjeżdza do Durmitoru zobaczyć Czarne Jezioro – 10 min od parkingu.

Do Żablijaka (największej miejscowość w Durmitorze) prowadzi wiele dróg. Najnowszą i co za tym idzie najlepiej utrzymaną jest droga wzdłuż rzeki Tary. Pozostałe zaś dostarczają niezapomnianych widoków.

Kanion Moraca
Wąski i surowy przełom rzeki Moraca o nazwie „Platija”.

Droga wije się wśród skalistych ścian, miejscami kilkaset metrów nad korytem huczącej rzeki.

Bjelasica
Bielasica to wysoki masyw górski leżący w północno- wschodniej Czarnogórze pomiędzy rzekami Tarą na zachodzie i Lim na wschodzie. Jego najwyższym szvczytem jest Crna Glava (2139m)Urok i niepowtarzalny charakter tego miejsca docenił już w 1872 roku król Mikołaj (Nikola), ogłaszając stanowiącą część masywu Biogradską Gorę parkiem narodowym. Dzięki tak wczesnemu objęciu ochroną jest to jedno z niewielu miejsc w Europie, w których zachowała się prastara puszcza bukowa i sosnowa. Zajmujące aż 85% powierzchni Parku lasy tworzy przeszło 86 gatunków drzew, w tym typowe dla klimatu górskiego buki, jodły, dęby i klony. Niektóre z rosnących tu drzew mają przeszło 500 lat! Bogatej florze nie ustępuje fauna.

W lasach królują niedźwiedzie, choć nie brak tu także jeleni, lisów i wilków. Zamieszkuje tu także aż 150 gatunków ptaków, a władcami przestrzeni są orły. Jezioro Biogradzkie jest częścią Parku Narodowego „Biogradzka Góra”. Park charakteryzuje się prastarymi lasami bukowymi i sosnowymi. Jezioro jest schronieniem dla dzikiego ptactwa, niezliczonej liczby żab oraz pstrągów.Do parku należy jechać drogą na Belgrad i za miejscowością Kolaszyn należy wypatrywać po prawej stronie drogowskazu na Biogradzki Park Narodowy. Wązką, asfaltową drogą dojerzdza się do samego jeziora, skąd można udać się na piesze wycieczki w góry lub nad pozostałe jeziora. Biogradzkie Jezioro można obejść na około, jak również zjeść posiłek w restauracji nad jego brzegami.

Park Narodowy Lovcen
Z najwyższej góry (Stirovnik-1749m n.p.m.) Parku Lovcen można zobaczyć prawie całą Czarnogórę. Na wsch. olbrzymie i wspaniałe góry masywy Prokletije, zaś na południe Dormitoru. U stóp wiję się Zatoka Kotorska i otwarte morze a zaraz obok jezioro Skadarskie. Na szczycie Jezerski Vrh-1660m n.p.m. zbudowano mauzoleum wielkiego poety Petera II Pertovica. Na szczyt na którym znajduje się mauzoleum można wjechać samochodem, znajduje się tam również restauracja. Wstęp do mauzoleum kosztuje 5 euro. Wjazd do Parku oraz na Jezerski Vrh jest od strony Cetyni (Cetinje).